برای تمام آن سالها سکوت
حرف جاده های نرفته را آورده ام
و حالا چه قدر دلم پر از گرفتن است
برای تمام سکوت مادران
که پشت پرچین روسری های پرگره مردند
چه قدر دلم پر است
اینه ی روبروی من از یاد می رود ؟
دارم چه قدر افشا می شوم
سکوت مادران زمین
تقصیر نرفتن و تکرار اینه ای است
که روبروی من
اینه پر از حرف جاده های نرفته
اینه پر از تماشای جهان است
542628
مسئولیت محتوای این فتوبلاگ، بر عهده نویسنده و صاحب آن است و استفاده از مطالب و عکسها، در نشریات چاپی و اینترنتی ممنوع است.
یه عکس با ترکیب و سوژه عالی و واکنش به موقع .
مرسی .
فریادی در پس این سکوت است.........
چقدر خوب چشم در عکس به حرکت وا داشته میشه.
عکسات زیبا
واقعا محشری
بار آخرت باشه به ابراز احساسات خواننده های من حسادت می کنی...
ziba bud
mitarsam akhar in ayneha ba in hame harf beshkanand va hezaran teke beshan
سلام. عکس که عالیه. تیتر این بلاگ هم من رو جذب کرد...
اما یادم آمد که این شعر ،شعر هیوا مسیح است که شما یادتان رفته نامش را بیاورید.
خوب ، خوبتر ، عزیز ، عزیزتر ... و هر دو تن گرامی باشید.
بیا بیا که مرا با تو ماجرایی هست ......
سلام- هم عکس و هم شعر به هم خیلی میان. جالب بود