لطف بنفشه را می دانیم !

درودبرشما..
الان دوروزه که هرفرصتی گیرمیارم میشینم وبه عکسهای شما نگاه میکنم وبه نظرات توجه میکنم شاید یه چیزایی ازعکاسی یادگرفتم...
همه عکسها دنیای حرف بوداما هیچکدومشون منوبه حرف نیاوردن..اما این یکی..
بسیارکارتون عالی بود
قبل هرچیز سوژه یاب عالی هستین..
واین میتونه تاثیری ژرف روبیننده بزاره..
زاویه دید دراین اثر وفکوس کارتون..به تاثیرگذاریش افزون داده...
خدایا..توخودبینابودی بردستان کوچکم وقلبی به فراخی آسمانهایت..به پاکی نگاهت به گذشتگانمان هدیه ی رحمتت راارزانی دار..
همچنان پویا وکامرواباشین

یه جوری شدم!
خیلی حس بدی داد!

اینها چگونه آدم هایی هستند؟
بر پشت دایره ها مثل خواب راه می روند
پرنده هایی هستند که با بالهای حروف اسفرجانی
بر برگهای جهان خواب می روند
با یک گراور آهویی
از خاستگاه پیشانی
و نیشگون شیرین دندان آبدار عشق نخستین را دارند
بر لاله های گوش
و موهای زیردریایی که در میانه باران ماهیان ریز
فرو می ریزند
مثل درختهای زیبایی در جایی
که چشم هیچ تماشاگری در کار نیست
چگونه آدمهایی هستند
که وقتی تو پیش من می آیی
و در اتاق می مانی
آنها هم می آیند؟

عكس خيلي جالب و ...................است

بازم سلام
این عكس رو سیاه و سفیدش رو بیشتر دوست دارم با اون پروانه ی رنگیش .
میدونم كه میدونی چی میگم .

كاش دستان نوازشگر تابستان بود
چون زمستانی یخ بسته ام از این سردیها
خیلی خوب بود
من رو یاد مادربزرگم انداختی

دلم گرفته مرا هیچ غمگساری نیست/ برای این دل تنهای من بهاری نیست
به وقت راندنم از خود به من چنین گفتند/برو به خیر و سلامت که با تو کاری نیست

سكوت می كنم سكوت لطف بنفشه را نمی خوام برای خود

ابوالفضل جان چقدر متاثرم کردی یاد خیلی ها افتادم
خیلی خوب کاری کردی یادی از سالمندان کردی امیدوارم کسی هم باشه که یاد.....